Guide
2008-08-18 Zonder Flankerend beleid is er zeker ge
PERSBERICHT
Kamer van Koophandel:
WILLEMSTAD – Alle sociale partners hebben vooraf de noodzaak erkend om op verantwoorde wijze om te gaan met de ontwikkeling van het eiland. Dat hield in dat er geen enkele ruimte bestaat voor aanpassing van minimumlonen, ook niet met 5%, zonder deze hand in hand te laten lopen met flankerend beleid.
Ondanks dat iedereen op Curaçao zich welbewust is van de lokale gevolgen van internationale prijsstijgingen, lijkt niemand zich te laten storen aan de wetenschap dat de additionele negatieve ontwikkelingen als gevolg van eenzijdige maatregelen zal bijdragen aan het verder afbrokkelen van het economisch groeipad, indien er geen flankerende maatregelen worden doorgevoerd. Zonder die maatregelen is wat het bedrijfsleven betreft zelfs een discussie over loonstijgingen niet mogelijk.
Waar alle berekeningen, ook van de Centrale Bank, er duidelijk op wijzen, dat er allerlei negatieve gevolgen – ook verlies van honderden banen – van een verhoging van het minimumloon met 15% verwacht mogen worden, wordt het pijnlijk duidelijk dat niemand zich lijkt te bekommeren om deze en alle andere negatieve ontwikkelingen waar de economie ook mee te maken heeft. Er is op dit moment een heel reële dreiging voor de positieve economische ontwikkeling die we de laatste jaren doormaken. De externe bedreigingen in de vorm van gestegen kosten van energie, de Amerikaanse kredietcrisis die ook het toerisme aantast, en de inzakkende Europese economieën vormen alle op zich al serieuze bedreigingen waarop wij ons alsmaar niet voorbereiden om die te kunnen opvangen. Intussen is de inflatie op Curaçao al opgelopen tot maar liefst 5%. Niet alleen treffen we geen voorbereidingen om de positieve trend van de economie te kunnen behouden met daarbij de fors meer dan 3000 nieuwe banen van de afgelopen jaren. Daarentegen leggen we wel op tafel een 15% stijging van de minimumlonen, zonder deze in te bedden in een pakket van flankerende maatregelen om de negatieve uitwerking daarvan op de economie op te vangen. Dit is volstrekt onbegrijpelijk!
Terwijl de wereldeconomie aan het afkoelen is en de positieve groei dreigt kwijt te raken, en alle inkomens op Curaçao – ook de inkomens boven de minimumlonen – een forse deuk oplopen, profiteert de overheid het meest van almaar stijgende inkomsten via hogere opbrengsten uit de omzetbelasting op de gestegen prijzen. Als de economie instort, dan zal dat bij iedereen – ook de overheid – hard aankomen.
Het moet maar eens weer ‘loud and clear’ worden gezegd: elke keer dat de economie tot stilstand komt, lijdt iedereen – het gehele volk – onder de gevolgen daarvan. De negatieve externe factoren laten nu al hun sporen achter in de economie – iedereen kan het merken aan de prijzen van brandstof, voeding, schoolspullen, etc. – en worden verder gevoed door alle negatieve gevolgen die wel zullen optreden bij het uitblijven van onmiddellijk ingevoerd effectief pakket aan flankerende maatregelen. Die zijn in het verleden vaker naar voren gekomen, toegelicht en onderschreven door alle partners, maar moeten ook nu kennelijk herhaald worden, omdat we keer op keer door onze zaken niet integraal aan te pakken ‘penny wise, pound foolish’ blijken te zijn:
1. Stimuleren van de werking van de arbeidsmarkt en bevorderen van de arbeidsproductiviteit door:
a. intrekking ontslagwet en invoering Arbeidsrechter.
b. afschaffen carentz-dagen bij ziekmeldingen (de eerste 3 ziektedagen moeten niet meer voor rekening van de werkgever komen).
c. versoepelen toelating buitenlandse arbeidskrachten.
d. de bepalingen inzake overwerkvergoeding verruimen; eerste twintig uur overwerk per maand geen overwerktarieven toepassen.
e. het minimumuurloon omzetten in weeklonen en de werkweken verlengen met 5% naar 42 uur.
2. Fiscaal tegemoetkomen van alle middeninkomens door een belastingkorting waardoor het netto besteedbaar loon van deze inkomens toeneemt;
3. Fiscale tegemoet¬koming/compensering van de inkomens vlak boven het minimumloon om bij deze groep het netto besteedbaar loon te laten toenemen.
4. Fiscaal vrijgestelde tegemoetkoming in reiskosten van werknemers weer mogelijk maken.
5. Per onmiddellijk bezuinigen op publieke voorzieningen, met name inperken van uitgaven voor ziektekosten.
Zonder een onmiddellijke invoering van deze maatregelen – die de positieve groei van de economie voor iedereen in stand blijft houden – heeft het weinig zin om te blijven discussiëren over verhoging van lonen!